اسماء می‌گوید: هنگامی که امام حسین(ع) متولد شد، رسول خدا(ص) به سراغ او آمد و فرمود: ای اسماء فرزندم را بیاور، اسماء حسین را در حالی که در پارچه سفیدی پیچیده بود به دست آن حضرت داد و ایشان در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه خواند. آنگاه او را در آغوش گرفت و گریست، اسماء گفت: پدر و مادرم فدای تو باد، گریه برای چیست، و از چه رو می‌گریی؟ حضرت فرمود: بر حال این فرزندم می‌گریم. عرض کردم یا رسول‌الله! او هم‌اکنون به دنیا آمده است! حضرت فرمود: ستمکاران او را پس از من شهید می‌کنند، خدا شفاعت مرا نصیب آنان نگرداند، آنگاه فرمود: ای اسماء! این خبر را ( که او را می‌کشند) به فاطمه(س) نرسانید، زیرا او تازه فارغ گشته است. (1)
____________
1- عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 26